Almanya’da yaşayan Şeyma Budak, Kapadokya’da tıpta görüp satın aldığı atları için iki ayda bir Nevşehir’e gelerek “en sadık dostum” dediği atlarıyla buluşuyor.
Doğup büyüdüğü Almanya’nın Münih kentinde ruhsal danışmanlık yapan 35 yaşındaki Budak, 2021 yılında yakın arkadaşının vefatının akabinde duygusal meseleler yaşadığı devirde, tatil için baba ocağı Nevşehir’e geldi.
Turizm merkezi Kapadokya’da düzenlenen atlı çeşidi birinci etapta “Hazal” isimli atla gerçekleştiren Budak, çocukluktan beri hayranlık duyduğu biniciliğe merak saldı.
Bulduğu her boşlukta kısa müddetli de olsa bölgeye gelen Budak, bir müddet sonra duygusal bağ kurduğu “Hazal”ı satın aldı.
Daha sonra “Lavi” isimli bir at daha satın alan Budak, iki ayda bir Münih’ten Nevşehir’e gelerek beslendikleri çiftlikte günlük bakımı yapılan atlarına yürüyüş ve koşu üzere çeşitli eğitimler veriyor.
Budak, AA muhabirine, atlarla beşerler ortasında bağlantının kuvvetli olabileceğini fark ettiğinden beri sık sık geldiği bölgede Hazal ve Lavi ile yakın dostluk kurduğunu belirtti.
Atlarla dostluğunun hobinin ötesinde terapiye dönüştüğünü anlatan Budak, binicilik konusunda hiç eğitim almadığı halde geçen süreçte hem düzgün bir binici olduğunu hem de atlarına çeşitli terbiyeler verebilen eğitimciye dönüştüğünü söyledi.
“En yakın dostum atım Hazal”
Budak, yurt dışında olduğu süreçte 2 atının bakımının yapıldığı çiftliğe ulaşmak için yola çıktığında birinci günkü heyecanı yaşadığını lisana getirerek, “At binmek çocukluk hayalimdi. Nerede at görsem hayranlıkla bakıyordum ancak bir türlü yürek edemiyordum daima bir kaygı vardı. En yakın arkadaşımı kaybetmiştim. O periyotta boşlukta olduğumdan kendim için bir şeyler yapmak istedim. Hazal ile tanıştım, o günden beri Hazal ile en yakın dostum oldu.” dedi.
“Maaşımın yarısı atlarıma gidiyor”
Almanya’dan daima Nevşehir’e gelmenin maliyetli olduğunu lakin dostluğu için bu durumu önemsemediğini tabir eden Budak, şöyle konuştu:
“Hazal dünyamı değiştirdi. Hazal benim için yalnızca at değil en sadık dostum birebir vakitte. Hazal’ı yaklaşık 3 yıl evvel satın aldım. Cet binmekten fazla bağ kurmayı önemsiyorum. Atımın beni gördüğünde tanıması, sesimi duyduğu anda itimat duyması daha değerli. Hazal benden ürkmez, birlikte yerde yürürüz, bu benim için cet binmekten daha kıymetli. Hazal inatçıdır kolay bir at değil. Bu duruma getirene kadar çok uğraştık. En büyük hayalim genç ve çocuklara atla ruhsal terapi yapmak. Masraflı bir dostluk oluyor fakat hepsine bedel. Maaşımın yarısı atlarıma gidiyor ancak bana huzur ve memnunluk verdiği için aslında bir kaybım olmuyor. Atlara kendimi çok yakın hissediyordum. Hazal’da kendi ruhumu hissetim. Başlangıçta ürkekti, yabancı kişi yaklaştığında korkuyordu. Bu aslında benim yansımamdı. Hazal ile o denli bir bağ kurup geliştirince ikimiz de güzelleştik.”
Budak, Kapadokya’nın doğal hoşlukları ortasında dört nala at koşturmanın eşsiz bir keyif olduğunu kelamlarına ekledi.