Bir periyoda damgasını vuran, çeyizlik eserlerin olmazsa olmazı beyaz iş nakışlar, Bayburtlu bayanların emekleriyle tekrar gün yüzüne çıkarılıyor. Bayburt Halk Eğitim Merkezi bünyesinde faaliyet gösteren El ve Makine Nakışları Kursunun hünerli kursiyerleri ihtimamla işledikleri eserleri satarak, mesken iktisadına de katkıda bulunuyorlar.
Açılan kursta bir ortaya gelen 15 kursiyer bayan, usta öğretici Esen Köse’nin yardımıyla daima birlikte el emeği göz ışığı eserleri titizlikte işliyor. Antika kara kelle dikiş makinesinde beyaz iş seccadeleri, havluları, kanaviçeleri, çeyizlik eserleri hazır hale getiren bayanlar, geçmişin izlerini taşıyan eserleri kullanışlı hale getirmek için var gücüyle çalışıyorlar. Kursiyer bayanlar, babaanne ve anneannelerinden kalan kanaviçelere de çağdaş dokunuşlar ekleyerek, bu eserleri geri dönüştürüyorlar. Gündelik hayata uygun eserler hazırlayan bayanlar, gelen siparişlere yetişemediklerini söyleyerek, sattıkları eserlerden para kazandıklarını, mesken iktisadına de katkıda bulunduklarını söz ettiler.
“Hastalığımı kurs sayesinde yendim”
Kursa başlamadan evvel önemli bir rahatsızlık geçirdiğini söyleyen kursiyer Hülya Karaca, hastalığını kurs sayesinde yendiğini anlattı. Kursla birlikte toplumsal hayatının devam ettiğini belirten Karaca, gerilim attığını, bu halde de hastalığının nüksetmediğini lisana getirerek, “Ben bu kursa başlamadan evvel önemli bir rahatsızlık geçirdim. Bu rahatsızlığımdan ötürü tedavi gördüm. Kurs hocamızın sayesinde bu atölye açıldı, bana da sebep oldu ve kursa başladım burada gerilimimi attım, hastalığımı yendim. Bayanlarla birlikte çok hoş vakit geçiriyoruz, konutuma de maddi katkıda bulunuyorum, günlerim de sevinçli geçiyor” dedi. Kursa başlamadan evvel tam manasıyla nakış bilmediğini, kara kelle makineyi kullanamadığını vurgulayan Karaca, kurs sayesinde el yeteneklerini geliştirdiğini, dikiş işinde ve sürece alanında ustalaştığını bildirdi.
“Aşkla işimizi yapıyoruz, hiç yorulmuyoruz”
Arkadaşlarıyla birlikte namazlık, masa örtüsü, havlu ve çeşitli çeyiz eserleri yaptıklarını lisana getiren bir öteki kursiyer Yasemin Mercimek, hiç yorulmadıklarını işlerini aşkla yaptıklarını belirtti. Annelerinden, ninelerinden kalan kanaviçeleri masa örtüsüne, havluya, seccadeye çevirdiklerini söz eden Mercimek, “Normalde beşerler çalıştıklarında yorulurlar fakat biz işimizi aşkla yaptığımız ve çok keyifli vakit geçirdiğimiz için asla yorulmuyoruz. Annelerimizden, ninelerimizden kalan kanaviçelerimizi de çeşitli eserlere çeviriyoruz, tekrardan hayata döndürüyoruz” formunda konuştu.
“Hem konut iktisadına katkıda bulunuyoruz hem de keyifli vakit geçiriyoruz”
Halk Eğitim Merkezi bünyesinde açılan El ve Makine Nakışları kursunda 9 yıldır usta öğreticilik yapan Esen Köse, bildiklerini kursiyerlerine de öğretti. Bu mühlet zarfında hiç iş bilmeyen, eline iğne iplik almamış kursiyerlerinin de olduğunu, vakitle bu kursiyerleri yetiştirdiğini kaydeden Köse, “9 yıldır bu işi yapıyorum. Bu 9 yılda eline iğne, iplik almamış, dikiş yapmamış kursiyerlerim de oldu. Artık de 15 kursiyerlerimle birlikte kara kelle denilen eski makinelerde, geçmişin izlerini taşıyan beyaz işi nakış yapıyoruz. Hanımlarla birlikte hem mesken iktisadına katkıda bulunuyoruz, hem de beğenilen sohbet eşliğinde keyifli vakit geçiriyoruz” tabirlerini kullandı. Limonlu çay eşliğinde işlerini ihtimamla ve severek yapan bayanlar, “Kadın bayanın yurdudur, bilmediğimiz bir teknikte birbirimize takviye veriyoruz” diyerek, beraberlik iletisi verdiler. – BAYBURT