• Please enable News ticker from the theme option Panel to display Post

Shekhar Kapur: Hikayelerin Gücü

Shekhar Kapur: Hikayelerin Gücü

“Kraliçe Elizabeth”, “Elizabeth: Altın Çağ”, “Bandit Queen”in de ortalarında olduğu çok sayıda sinemaya imza atan usta direktör, oyuncu ve prodüktör Shekhar Kapur, Yılmaz Güney ve Şerif Gören’in yönettiği “Yol” sinemasını izledikten sonra direktörlüğü tercih ettiğini söyledi.

Hindistan’ın İstanbul Başkonsolosu Shri Mijito Vinito’nun düzenlediği davete konuk olan dünyaca ünlü Hintli direktör, mesleğini, sinema dünyasına adım atma serüvenini, gelecek projelerini ve Türk sineması ile ilgili niyetlerini AA muhabirine anlattı.

IMDb bilgilerine nazaran sinemaya birinci kere 1974’te “Ishk Ishk Ishk” sinemasında oyuncu olarak başlayan ve çok sayıda sinemada rol alan Kapur, 1983 üretimi “Masoom” sinemasıyla direktörlüğe yöneldi. Kapur 1984’te çektiği, Haydutlar Kraliçesi Phoolan Devi’nin acılarla dolu ömrünü işlediği “Bandit Queen” ile milletlerarası alanda büyük ilgi gördü.

Kapur, öykü anlatmayı çocukluğundan beri sevdiğini lisana getirerek, “Her vakit öyküler anlatırdım. Annem bunlara ‘yalanlar’ kaygısı fakat bunlar öyküydü. Gitgide daha çok ilgimi çekti ve okuldayken bile kısa öyküler yazmaya başladım. Sonra bıraktım. Orta sınıf Hintli bir çocuktum. Finans müdürü olmak üzere Londra’ya gittim ve muhasebeci oldum. Ama sonra kıssa anlatma gereksinimi beni ele geçirdi. Bu yüzden işimi bıraktım. Seyahat etmeye ve insanların kıssalarını anlatmaya başladım. Sonra bir gün biri, ‘Eğer öyküler anlatıyorsan sinema yapmalısın’ dedi. Bu yüzden sinema yaptım. Bir talih yakaladım. Yazdığım öyküyü bir üretimci beğendi ve ben bunu öykü anlatarak başardım.” dedi.

Yönetmenliğe 40 yıl evvel adım attığını lisana getiren 80 yaşındaki usta direktör, izleyenlerin büyük ilgi gösterdiği “Bandit Queen” sinemasıyla ilgili, “Duygusal olarak yapması zordu. Bu bir meydan okumaydı. Çok ferdî bir sinemaydı. Anti maskülen olduğu için neredeyse kendime de kızdığım bir sinemaydı. ‘Erkek bakışı’ dediğimiz şeye karşıydı. Bunda kendi sorumluluğumu fark ettim ve bu yüzden bu sineması kendime karşı yaptım. Sineması yapmak benim için travmatik oldu. Ancak Cannes Sinema Şenliği’ne gittikten sonra ansızın çok fazla ilgi gördü ve Hollywood’dan gelen birçok insan, ‘Orada bir sinema çekebilir miyim’ diye sordu. Ben de o denli gittim. Memleketler arası sinema imalcileri için adeta bir basamak taşı üzereydi.” tabirlerini kullandı.

” Türkiye, Hindistan, Çin ve Japonya’da bahta daha fazla inanıyoruz”

Shekhar Kapur, çektiği sinemalarda kıssa ile kurduğu kontağa ait şunları söyledi:

“Bir kıssa anlatıyorsanız kültürün farkında olmalısınız. Çin’de sinema çekiyorsanız, Çin kültürünü, Japonya’da sinema çekiyorsanız, Japon kültürünü dikkate almalısınız. Öykü anlatmanın temelleri birebirdir ancak bunu kıssayı anlattığınız kültüre uyarlarsınız. Bence hepimiz misal mitolojilere sahibiz. Öykülerin temeline baktığınızda, hepsi mitoloji ve mittir. Dünyanın dört bir yanındaki öyküleri yaratan mitlere baktığınızda, neredeyse birebir miti yapıyoruz. Lakin Batı’da durum biraz farklı zira orada bireyin kendi gücünün her şeyi yaptığına dair büyük bir inanç var. Türkiye, Hindistan, Çin ve Japonya’da, İstanbul Boğazı bir fark oluşturur mu bilmiyorum ancak muhakkak dünyanın bu bölgelerinde yazgıya biraz daha fazla inanıyoruz. Bu yüzden öykülerimizde bizimle ilgili çok daha fazla şey var. Arbedenin yazgı olduğunu biliyorsunuz fakat baht de bizim öykümüzde çok büyük bir güç haline geliyor.”

Türk sinemaları hakkındaki kanılarını de aktaran başarılı direktör, 44. İstanbul Sinema Şenliği’nde Altın Lale Yarışması’nda jüri başkanı olduğunu vurgulayarak, “Festivalde birkaç tane çok hoş Türk sineması izledim. Onları daha evvel görmemiştim. Sinema yapmamın sebeplerinden biri de Türk sinemasıydı. Çok eski bir sinema, Yol. Yol’u izlediğimde şimdi sinema yapmıyordum. Hala finans müdürüydüm. O sinemada hepinizi gördüm. Sinema beni sahiden çok etkiledi. Şayet biri bana çok fazla diyalog olmadan, öyküyü görsellerle anlatabilirse, bu görsel kıssa anlatımı olurdu. Herkes için yapmak istediğim şeyin bu olduğunu düşündüm.” diye konuştu.

Yönetmen Kapur, Türkiye’yi sevdiğinin altını çizerek, şöyle devam etti:

“İstanbul’u ve Antalya’yı gördüm. İstanbul’un olağanüstü bir kent olduğunu düşünüyorum. Burada yaşayabilirim. Güya Mumbai üzere lakin Mumbai’den daha pak. İstanbul’un en sevdiğim yanı, nereye baksam bir kıssa görüyorum. Baktığım her tarafta öteki beşerler var. Birileri bir şeyler yapıyor ve orada bir kıssa var. Bu yüzden İstanbul sokaklarında yürüyüşe çıkmayı seviyorum zira her yerde öyküler var. Beşerler kahve içiyor, konuşuyor. Oturup konuşmaya başladığımda, herkes ideolojiden, siyasetten yahut aşktan bahsediyor. Daima konuşuyor, gülümsüyorlar. Seviyorlar. İstanbul’la ilgili çok hoş bir şey bu. Kıssalarla dolu. Gittiğim her yer bir öykü.”

” Cate Blanchett’i, Elizabeth’i yapmak üzere Avustralya’dan getirdim”

Baktığı her yerde bir öykü görmesine de değinen Kapur, “Yaşamım bir öykü. Her şey bir kıssa. Öykü olmayan ne var? Her şeyi kıssa olarak algılıyoruz. İnsan birinci defa şimşeği gördüğünde, her kültürde bununla ilgili bir öykü uydurdu. Şimşek, şimşeklerin bir ilahıydı. Yani şimşeği bile anlamak için öykü uydurmamız gerekiyordu. Kıssalar, her şeyi nasıl algıladığımız ve gördüğümüzdür.” değerlendirmesinde bulundu.

İngiltere’nin değerli ikonlarından birinin “Bakire Kraliçe” olarak da tanınan 1. Elizabeth olduğunu kaydeden Kapur, Elizabeth sineması ile Cate Blanchett’i milletlerarası sinema dünyasına kendisinin kazandırdığını söyleyerek, “Cate Blanchett ile iki sinema yaptım. Elizabeth’i yapmak üzere Cate’i Avustralya’dan getirdim. Elizabeth: Altın Çağ serinin ikinci kısmıydı. Artık üçüncü kısmını yapmayı bekliyorum. Öncelikle Cate’in ‘evet’ demesi gerekiyor lakin yapmayacak. Üçüncü kısım yazgı ve insan olmak ortasındaki çatışmayla ilgili.” dedi.

Shekhar Kapur, şimdi en âlâ sinemasını yapmadığını ve en uygun sinemasını yaptığı vakit sinemayı bırakacağının altını çizdi.

Gelecek projelerine de değinen usta direktör, suyun kıymeti ve susuzluğu anlatacak bir sinema hazırlığında olduğunu belirterek, sinemanın Mumbai, İstanbul, Şangay, Mexico City ve susuzluk sorunu ile karşı karşıya kalabilecek her yerde çekilebileceğini tabir etti.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir