Beşiktaş’ın eski futbolcusu Valentin Rosier, Histoires de Foot Podcast YouTube kanalında Beşiktaş periyoduna dair çarpıcı açıklamalarda bulundu.
Valentin Rosier’in takım dışı kaldığı periyotta Beşiktaş’ta futboldan sorumlu profesyoneller Samet Aybaba ve Brad Friedel’dı.
Fransız yıldız takım dışı kararını ayrıntılarıyla açıkladı.
Kariyerini İspanyol takımı Leganes’te sürdüren savunma oyuncusu Galatasaray’a transfer süreci hakkında da çarpıcı bir itiraf yaptı.
“ÇOK ÂLÂ BİR KÜMEMİZ VARDI”
Rosier, kelamlarına şöyle başladı:
Beşiktaş’ta genelde Fransızca konuştuğumuz çok yeterli bir küme vardı: Rachid Ghezzal, N’Koudou, Aboubakar, N’Sakala… Her şey hakikaten çok yeterli gidiyordu. Mesela Abou adeta alev almış üzereydi. Ben de goller atıyordum. Rachid’in kaç asistle dönemi bitirdiğini bile bilmiyorum. Larin diye bir forvet vardı, ona topu on metre yükseklikten bile atsan gol atıyordu. Her şey daima yolunda gidiyordu.
“İMZA ATMADAN EVVEL TEREDDÜTLÜYDÜM”
Beşiktaş’a imza atmadan evvel tereddütleri olduğunu belirten Valentin Rosier, şöyle konuştu:
Beşiktaş’a imza atmadan evvel biraz tereddütlüydüm zira Türkiye’yi tanımıyordum. Evet, Beşiktaş’ın büyük bir kulüp olduğunu biliyordum ancak yeniden de o ligi başımda tam oturtamıyordum. Sonunda imzayı attım ancak beni aslında başta istemeyen bir teknik yönetici vardı. Beni hakikaten isteyen, ne değerine olursa olsun isteyen kulüp lideriydi. Türkiye’de işler biraz farklı yürüyor. Genelde yurt dışından oyuncu aldıklarında, bu oyuncular isim yapmış, tanınmış futbolcular oluyor. Yani esasen bilinen, piyasada ismi olan oyuncular. Fakat ben o denli biri değildim, beni kimse tanımıyordu. Bunu da çabucak öğrenmedim, dört–beş ay sonra öğrendim. Aslında beni başta istememiş. Zira bizim o dönemki hoca, Türkiye’nin Zidane’ı üzereydi.
“İLK DÖNEMİM İNANILMAZDI”
İlk döneminin hoş geçtiğini tabir eden Rosier, şu sözleri sarf etti:
Beşiktaş’ta birinci dönemim inanılmazdı. Şampiyonluğu kazandık, akabinde kupa finali vardı. O anların hepsini ayrıntılı anlatamam, birtakım şeyler özel kalmalı, lakin hakikaten inanılmaz bir deneyimdi. Ligi çok az farkla kazandık, nefes kesiciydi. Akabinde kupa finali geldi. Kadronun birçok oyuncusu neredeyse hiç uyumamıştı. Süratlice bir egzersiz yaptık, sonra finale çıktık. O maçta gol attım, kazandık. Yani… tanım edilemezdi. Bilhassa taraftarla o kutlamalar… değişikti.
“BAMBAŞKA BİR SEVİYE”
“Türkiye’de statlar nasıldı?” sorusuna 28 yaşındaki oyuncu, şu cevabı verdi:
Bak, dürüst olayım. Türkiye’de o atmosferleri yaşadıktan sonra, dünyada pek az şey seni korkutur. Sahiden o denli. Orası… farklı bir düzey. Gerçekten.
“TÜRKİYE’DE İŞLER FARKLI İŞLİYOR”
Rosier, kelamlarına şöyle devam etti:
Türkiye’de işler öbür işliyor. Beşiktaş’ta efsane olmuş bir Fransız oyuncu vardı, Pascal Nouma. Bir gol attıktan sonra reaksiyon olarak ellerini cinsel organının üzerine koyarak bir kutlama yaptı. Ancak taraftarlar bu hareketi de çok sevmişti! Onlar bu biçim şeyleri seviyorlar.
Benim de bir olayım olmuştu. Bir maçta rakip grubun oyuncusuyla tartıştım. Onlar bir frikik kazandı, oyuncu ortayı açtı lakin bana dirsek attı evvel. Durum geçtikten sonra herkes yerine geçiyor ya, biz de yerleşiyorduk. O sırada tartışmaya başladık, küfürleşiyoruz falan.
Ve ben o anda düşünmeden, yani nitekim aklıma gelmeden, döndüm adama hareket çektim, cinsel organımı gösterdim. Yani direkt göstermedim lakin işaret ettim. Fakat yapmamam gerektiğini bilmiyordum. Hakem de o anda yan taraftaydı, kameraların olduğu yerde. Gördü ve bam direkt kırmızı kart gösterdi.
Ben de dedim ki: Fakat bir saniye, o bana dirsek attı!’ Yani o hareketten ötürü değil de, hakemin onu hiç görmemesi daha çok hududumu bozdu. Fakat taraftarlar? Sonraki gün tekrar coştu. O hareketten sonra beni o Fransız efsaneye benzetmeye başladılar. Sahiden, Türkiye’de işler öbür işliyor.
“5 OYUNCUYU GAYE GÖSTERDİLER”
Valentin Rosier, 5 oyuncunun maksat gösterildiğini söyledi.
Ne olduğunu ben de bilmiyorum. Hatta hâlâ, şu an bile tam olarak nedenini bilmiyorum.
“OLANLARI AKLIM ALMIYORDU”
Sağ bek oyuncusu, açıklamalarını şu biçimde sürdürdü:
Kontratımda o denli bir husus yoktu. O denli keyfi bir halde seni takım dışı bırakma hakkı yok. En berbatı ne biliyor musun? Bundan tahminen bir hafta evvel kulübe yeni gelen sportif yöneticiyle konuşmuştum. Bana açıkça ‘Sen bu ekip için değerli bir oyuncusun’ demişti. Bu yüzden gördüğüm o haberin gerçek olduğuna inanamadım.
Hemen sürücümü aradım. ‘Hadi gel, kulübe gidiyoruz’ dedim. Olağanda gitmeyi bile düşünmezdim fakat dayanamadım, kulübe gittim. Oraya vardığımda masörler, fizyoterapistler, oyuncular… kimse benimle konuşmaya cüret edemedi. Zira herkes bunun ne kadar saçma, ne kadar garip bir durum olduğunu biliyordu.
Onana da oradaydı, Eric Bailly de geldi. Lakin Aboubakar ve Rachid Ghezzal gelmedi. Ki bence akıllılık ettiler. Onlar benden daha zekice davrandı bu mevzuda, hiç gelmediler.
Sonra Onana’ya ‘Bu yaşanan tam bir delilik’ dedim. Vakit geçtikçe hududum artıyordu, aklım almıyordu. Sonra kulüpte beklemeye başladım, sportif yöneticilerle konuşmak istiyordum.
Gittim yanına, birkaç şahısla birlikteydi. ‘Ne oluyor burada’ dedim. O da ‘Nasıl yani’ diye sordu. Ben de yükselmeye başladım, ‘Ne oluyor burada diyorum!’ dedim. O da, ‘Valla bilmiyorum’ dedi. ‘Nasıl bilmiyorsun?’ dedim. ‘Sen sportif yöneticisin, ben kulüpten atılmışım, sen bunun nedenini bilmiyor musun?’ dedim.
Bana, ‘Yok, bilmiyorum. Bir toplantı yapılmış, karar orada verilmiş lakin ben o toplantıda yoktum.’ dedi.
“SEN ADAM DEĞİLSİN!”
Yaşadığı tartışmayı anlatan Rosier, şunları dedi:
Sonra Onana’yla birlikte temel sportif yöneticinin ofisine gittik. Sinirliydim, sahiden çok sinirliydim. Odaya girdiğimizde aslında adamın havası, kibirli, ukala bir halla karşıladı beni. ‘Ee, ne oldu şimdi’ dedi.
Sırf bu tutumu bile beni sıkıntıdan çıkardı. ‘Sen adam değilsin. Bu iş bu türlü yapılmaz. İnsan üzere gelir evvelden konuşursun’ dedim.
Sonra hudutla başladım konuşmaya. Dedim ki: ‘Bak, Instagram’daki o duyuruyu çabucak kaldırtacaksın. Benim kovulduğumu Instagram’dan öğrenmem ne demek ya? Aklını mı kaçırdın? Bu kulüpte neler yaptım ben, her şeyden sonra sen beni bu türlü kapı önüne koyuyorsun. Neymiş, davranış ve futbolsal gerekçelerlemiş… Davranış mı? Benden daha profesyonel davranan biri varsa söyle! İdmanlarda senden olan Türk oyunculardan bile daha çok efor veriyorum! Futbol açısından da bir şey diyemezsin, zira alanda gerekeni yapıyorum.’
Sonra dedim ki: ‘Açık konuş, beni neden kovdun?’ Bana tek söz etmedi. Yalnızca eliyle şöyle bir hareket yaptı: ‘Hadi haydi, çık dışarı.’ Latife üzere değil mi? Ciddiyim, yemin ederim bu türlü yaptı.
“NE KADAR SİNSİCE BİR TAVIR!”
Rosier, çarpıcı açıklamalarına şöyle devam etti:
Sportif yöneticiye açıkça söyledim, ‘Ben bu odadan çıkmam! Beni bu halde kovamazsın. Ben Valentin Rosier’im, beni o denli kafana nazaran kovamazsın.’ dedim. Zira ortada hiçbir neden yokken bunu yapmaya çalışıyorlar. Dedim ki, ‘Bu kulüpte koca bir dönem boyunca hiçbir şey yapmayan oyuncular var. Şayet birini kovacaksan, onları kov. Lakin beni bu türlü hiçbir açıklama yapmadan gönderemezsin.’
Sonra sesler yükseldi, ortam gerildi, bizi ayırdılar. Dışarı çıktım, hududumdan çöp kutusuna tekme attım, kırdım. Kulüpten dışarı çıktım.
Ama olay şu: Bunlar hakikaten akılsızca davrandılar. Zira bir kulüp, profesyonel bir oyuncuyu bu biçimde keyfi olarak ekipten atamaz. Bize kelamda bir mail attılar, ‘Yarın idmana gelmenize gerek yok’ dediler. Ekipten resmen uzaklaştırıldık. Artık kadroyla birlikte idman yapmamız yasaktı, başka çalışacaktık.
Tekme attığım için buna ‘kötü davranış’ diyerek beni suçlamak istediler. Fakat sonra biz avukatlarımızı devreye soktuk. Onlar da durumun yasal olarak yanlışlı olduğunu bildikleri için geri adım attılar ve bizi gruba tekrar dahil ettiler.
Gerçi ben o sırada sakattım, antrenmana çıkmıyordum. Lakin düşün mesela: Rachid Ghezzal, Aboubakar, Onana, Eric Bailly… Bunlar ekiple ısınmaya çıkıyordu. Isınma biter bitmez kenara alınıyorlardı. Ne kadar sinsice bir tutum bu ya!
“BENİ AŞAĞILAYARAK GÖNDERMEK İSTEDİ”
Fransız oyuncu, şöyle konuştu:
Bazı şeyleri anlatmaya çalışıyorsun fakat taraftarın birçok öykünün tamamını bilmediği için gelip bana hakaret ediyor. Meğer art planda ne yaşandığını bilmiyorlar.
Ve o noktada kendi kendime dedim ki: ‘Evet, futbol dünyası esasen bu türlü, bunu biliyordum fakat bu yaşananlar öbür bir düzey.’ Düşünsene, Beşiktaş’la her şeyi kazanmışım, alanda elimden geleni yapmışım ve sonra beni bu türlü kapı önüne koyuyorlar.
Üstelik onlar da biliyordu ki, ben zati ayrılmak istiyordum. İkinci dönemin sonunda Kaç beni istiyordu, gitmek istedim. Ancak transfer olmadı.
Yani içtenlikle gelip deselerdi ki: ‘Val, biz artık yolları ayırmak istiyoruz. Yeni bir yapılanma düşünüyoruz, gel bu işi karşılıklı çözelim.’ Yemin ederim, ‘Tamam’ derdim. Zira Beşiktaş’ı seviyordum fakat Avrupa’ya dönmek istiyordum aslında.
Ama hayır, o denli yapmadılar. Beni resmen aşağılayarak göndermek istediler. O yüzden çok sinirlendim.
“FATİH TERİM’E YAZDIM”
Galatasaray’ın kendisini istemesi hakkında konuşan Rosier, şu itirafı yaptı:
Beşiktaş’ta birinci yıl her şeyi kazandığımızda Galatasaray beni istemişti.
Galatasaray, o devirde bana daha yeterli bir kontrat sunmuştu. Hatta teknik yöneticisine ileti bile attım zira onlar çok büyük bir kulüp. Galatasaray’a karşı en ufak makûs fikrim yok. Fakat o devirde ben sadakati seçtim. Zira ben hakikaten sadık bir adamım.
O yüzden Galatasaray hocasına yazdım: Siz büyük bir hocasınız, çok büyük bir kulüpsünüz ancak ben Beşiktaş’ta kalmak istiyorum.’ Yani Galatasaray’a, daha çok para kazanabileceğim bir teklife ‘hayır’ dedim, Beşiktaş’ta kalmayı seçtim. Kalbimi dinledim diyebilirim. Ve sonrasında bana yapılan bu mu? Hakikaten akıl alır üzere değil.
“ESKİ SPORTİF YÖNETİCİ SÜPERDİ”
Rosier, eski sportif yöneticisi hakkında şu sözleri kullandı:
Beşiktaş’ta o devirdeki sportif yönetici dürüst olayım, çok ciddiyetsizdi. Bu türlü söylemem tahminen ağır olur fakat sahiden çok zayıftı. Evvelki sportif yönetici harikaydı, onunla çalışmak keyifliydi. Ancak bu sonuncusu… Çıldırtıyordu insanı.
“BU FORMDA BİTMEMELİYDİ”
Başarılı oyuncu, son olarak şu açıklamayı yaptı:
Beşiktaş’ta takım dışı kaldığım periyot sahiden biraz çöktüm. Evet, tahminen ‘depresyon’ büyük bir söz fakat konuttan dışarı çıkmadım, kimseyle konuşmadım, resmen kendimi içeri kapattım. Önemli manada çok berbattı. Dürüst olmak gerekirse, Beşiktaş’taki taraftarlarla bağlantılarım çok özeldi, orası hayatımın en özel deneyimlerinden biriydi. Lakin bu türlü bir veda… İnsan üzere olmadı. Bu formda bitmemeliydi.
